Bejcowane, bielone, patynowane, czyli ciekawe powierzchnie mebli. Powierzchnia mebla zależy dziś właściwie jedynie od naszej wyobraźni i kreatywności. Dziś przedstawiam kilka przykładów na interesujące powierzchnie meblowe, które mogą być aranżacyjnym kąskiem.

Powierzchnie bejcowane
To powierzchnie drewniane pokryte warstwą bejcy, czyli impregnatem do barwienia drewna. Występuje w dosyć naturalnych, zbliżonych do kolorów różnych gatunków drewna kolorach. Bejca ma różne składy chemiczne, dlatego może być wodna (schnie długo, dlatego nie zawsze daje idealnie gładką powierzchnię, nadaje się do drzewa innego niż iglaste) czy spirytusowa (na bazie rozpuszczalników, dająca gładką powierzchnię, najlepsza do starych mebli) lub np. rustykalna (antyczna) – wolna od aromatów znacznie podkreśla usłojenie.

Jest także bejca pigmentowa – dająca inne niż naturalne kolory. Od jej składu zależy późniejszy wygląd drewna. Bejca nie chroni drewna. Dlatego często stosowany jest jeszcze lakier zabezpieczający. Bejca świetnie uwydatnia usłojenie drewna, podkreślając jego naturalność i nieprzewidywalność wzorów. Stosowane w większości mebli drewnianych.

Powierzchnie bielone

To powierzchnie, także głównie drewniane, pokryte białą farbą. Nie jest to jednak klasyczny wygląd białej farby, która pokrywa materiał. Na przygotowany odpowiednio mebel – oczyszczony i wyszlifowany, nakładane są kolejno cienkie warstwy farby olejnej. Farba nakładana jest przeważnie zgodnie z usłojeniem lub, np. ruchami okrężnymi.

Istotne jest aby stosować dla jednego mebla jedną przyjętą metodę. Każdą warstwę pozostawia się do przeschnięcia, a następnie się ją przeciera. Nakładamy tyle warstw białej farby, aż do uzyskania pożądanego koloru. Biała farba wnika w drewno, w słoje. Podkreślając nierówności materiału, jednocześnie wydobywa jego piękno. Świetnie prezentują się nie tylko duże bielone meblem, np. szafki czy stoły. Także dodatki jak krzesła czy ramy od luster. Stosowane np. przy meblach w stylu angielskim.

Powierzchnie patynowane
To powierzchnie pokryte imitacją patyny (patyna jest produktem korozji atmosferycznej miedzi i jej stopów). Celem patynowania jest uzyskanie efektu postarzenia danego materiału, w barwach zbliżonych do miedzi czy mosiądzu. Kreatywny rynek umożliwia oczywiście uzyskanie patyny w kolorach tu niezwykłych, np. niebieskim, zielonym. Stosowane np. przy meblach o bardziej surowym charakterze, zbliżonym do rustykalnego.

Powierzchnie szczotkowane

To powierzchnie, które w efekcie mają charakter rustykalny, czyli postarzanego drewna. Drewno, przeważnie sosnowe, dębowe, świerk, także jesion czy inne o średniej twardości i w dodatku z przyrostów wiosennych, poddaje się ścieraniu. Uzyskuje się niejednolitą fakturę, struktura drewna zostaje uwydatniona. Pięknie widać usłojenie drewna. Szczotkowaniem jest zatem usuwanie miękkich warstw drewna z przyrostu wiosennego i dostanie się do tych starszych, twardszych warstw. Szczotkowanie powierzchni nie usłojonych, np. z drewna bukowego nie będzie wyglądać tak spektakularnie jak z drewna bardziej miękkiego.